Sorprendente foi para moitos de nós o descubrimento de Bibiana Candia e sorprendente tamén o lado máis escuro da emigración cubana que ela nos amosa nestas páxinas. Con Orestes, co Rañeta, co Tísico e co Comido navegamos por un mar no que só existen dúas coordenadas: o porto de partida e o porto de chegada.
Benvido, Manel, e grazas polas túas achegas. As vitrinas, coma sempre, son obra de Carme Moure.
Ningún comentario:
Publicar un comentario