O último libro que liches...
Acabo de rematar un poemario precioso, titulado Nieve, de Ana María Bustamante, onde se poden ler cousas como “tiemblan los sueños | al final de la vida”.
Hai varios. Por exemplo, A insoportábel levidade do ser, de Milan Kundera, ou A visita da vella dama, de Friedrich Dürrenmatt, ou Ideología e historia. La formación del cristianismo como fenómeno ideológico, de Gonzalo Puente Ojea, ou Le capital au XXIe siècle, de Thomas Piketty. O verán pasado lin The Age of Surveillance Capitalism, de Shoshana Zuboff, que debería ser lectura obrigatoria en todas as escolas superiores de enxeñaría informática.
Un libro que relerías...
É algo que fago moito. Teño enriba da mesa de noite O retrato de Dorian Gray, de Oscar Wilde.
Un libro que recomendarías...
A lenda do santo bebedor, de Joseph Roth, un galiciano que volvería morrer de pena se puidese ver o que o exército ruso lle está a facer á súa terra. Ademais, traducino ao galego e acaba de saír, así que me fai ilusión que a xente o lea. É unha pequena xoia.
Un dos primeiros libros que liches na escola...
O vixía no centeo, de J. D. Salinger. Lin moitos outros libros antes, claro, libros infantís e xuvenís, pero este é dos primeiros que se me ocorre mencionar. E iso que daquela non o entendín moi ben!
O libro que non remataches de ler...
Cien años de soledad, de Gabriel García Márquez. Empeceino varias veces, e nada. Nunha ocasión metino na equipaxe dunha longa viaxe en tren que fixen en liteiras, e non levei ningún outro libro, para non ter escapatoria. Nunca tan ben durmín nun vagón!
A autora ou o autor do que máis libros tes...
Un libro que esteas a ler...
O Reino medieval de Galicia. Crónica dunha desmemoria, de Xosé Miguel Andrade Cernadas e Anselmo López Carreira. Este país existiu, aínda que fóra nos digan que non.
Un libro que levas tempo querendo ler...
Unha boa amiga en cuxo criterio confío moito faloume o ano pasado de Uncanny Valley, de Anna Wiener, que intúo que acabarei mercando.
Que cita literaria che gustaría compartir...
Estes días tan desoladores en que a guerra volve a Europa lembro moito unha cita de Isaac Asimov que aparece en Fundación, creo, e que di algo así: “a violencia é un xeito antieconómico de obter un fin”. Non sei se Asimov estará entre as lecturas de cabeceira do señor Putin. Talvez prefira os delirios de Aleksandr Duguin.
Moitas grazas.
Comentarios
Publicar un comentario