Cálida e frutuosa foi tamén desta volta a xuntanza de Palabras Compartidas. Grazas, Ismael, polo tempo e o saber. Agradecidas tamén a Carme Moure polas súas vitrinas. E dende Palabras Compartidas, achegámonos a esta obra: A. Co A de anestesia que os personaxes procuran para aturar as feridas da vida e que Sara atopa a través dunha disciplina que lle permitirá aprender a coidar do seu corpo en modo automático para poder ocupar a cabeza descifrando códigos. E co A da amizade , da necesidade de construíla dende os alicerces, aínda que a maioría das amizades se inventan máis do que se constrúen. P. Co P de precariedade laboral dos que van ao traballo coma unha tribo que vai á guerra, e no que nin sequera serán personaxes secundarias. Comparten pisos de estudantes cando xa deixaron de selo e xa non saben moi ben o que son. Pero, sobre todo, co P de precariedade emocional porque todos sofren procesos de dó e carecen das ferramentas necesarias para afrontalos. Dos seus corpo